Όλοι κατα καιρους καταληγουμε στο ΟΡΘΟ συμπερασμα πως η παιδεία στην Ελλαδα ειναι απο τους πλεον προβληματικους και πασχοντες θεσμους. ΟΛΟΙ ανεξαρτητως κομματικων και ιδεολογικων καταβολων συμφωνουμε πως κατι πρεπει να αλλαξει ριζικα και πολυ αμεσα. Καταληγουμε στο συμπερασμα οτι οι νεες γενιες που περνουν απο το υπαρχων συστημα εκπαιδευσης ειναι εντελει ανεκπαιδευτες και οτι καποιους συμφερει η πραγματικοτητα τουτη. Πραγματι, ετσι ειναι. Το κομματικο συστημα της ανυπαρκτης μας δημοκρατιας τροφοδοτειται με αβουλους και ανιδεους ψηφοφορους απο τα γενοφασκια τους απλα επειδη αυτοι ΔΕΝ εχουν διδαχθει να σκεφτονται κριτικα και να διαφωνουν με το ρευμα. Συμφωνω και επαυξανω σ' αυτη την αποψη.
ΟΜΩΣ, πηγα σχολειο οπως πηγατε και ολοι εσεις που διαβαζετε αυτην την αναρτηση. Παρακολουθησα οτι ακριβως και ολοι εσεις... ΜΑΖΙ συμφωνουμε για την ΠΛΗΡΗ αποσυνθεση του θεσμου της εκπαιδευσης. ΟΜΩΣ γιατι διαφωνουμε? Εχετε αναρωτηθει ποτε τι συμβαινει και ενω εχουμε ακριβως τις ιδιες βασικες γνωσεις με ολους τους ανθρωπους της γενιας μας, θεωρουμε πως σκεπτομαστε ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ? Μηπως, λεω μηπως, δεν φταιει η παιδεια που εχουμε καταληξει στη λασπη του πηγαδιου ως κοινωνια?
Εσεις κι εγω εχουμε κοινες γνωσεις, κοινα θεμελια. Αυτο που αλλαζει απο ανθρωπο σε ανθρωπο ειναι η ικανοτητα του να παραμεινει ανενταχτος και κριτης ολων, ενα ανοιχτο μυαλο που φιλτραρει και δεν καταβροχθιζει οτι του σερβιρουν. Αυτο δεν διδασκεται. Αυτο μαθαινεται μεσα απο την ζωη και τις κοινωνικες συναναστροφες ενος ατομου. Δεν ειναι λοιπον η παιδεια που νοσει (πρωτίστως). Συστημα παιδείας εχουν άψογο με βαση τα χαρτια και τις μελετες και στην Αγγλια, ομως το αγγλακι βγαινει ανοητο και ασχετο οταν ερωτηθει για τα παγκοσμια τεκταινομενα. Παρομοια στις Σκανδιναβικες χωρες με τα αλανθαστα κοινωνικα τους μοντελα. Εκει ειναι ολα λυμενα. Τα παιδια παιρνουν τις θεωρητικες, βασικες και πλευρικες γνωσεις που χρειαζονται αλλα παραμενουν ανιδεα για το τι γινεται στο κοσμο. Δεν ενδιαφερονται πως ενα παιδι σφαζεται στην Παλαιστινη. Ενας αμερικανος εισβολεας δολοφονει αμαχους στο Ιρακ...
Αρα, αυτο που πασχει και ειναι πιο σημαντικο και απο την παιδεια, ειναι το αγωνιστικο μας πνευμα. Το πνευμα της αναζητησης του νεου, του εναλλακτικου. Εχουμε υποταχθει κυριοι και τους επιτρεπουμε να πραττουν για εμας, διχως εμας. Τους δινουμε το δικαιωμα να αποφασιζουν χωρις να μας εχουν απεναντι τους στις αποφασεις τους. Και αυτο, οχι επειδη ειμαστε αμορφωτοι. Δοξα τον οποιοδηποτε, τις βασικες γνωσεις ολοι τις εχουμε. Εχουμε αυτοδιαγραψει το δικαιωμα της γονιμης κριτικης. Της κριτικης που προτεινει. Ξερουμε ποια ειναι η κατασταση τελεια. Αυτο που δεν ξερουμε ειναι πως να την ανατρεψουμε παραγοντας κατι ευφορο στη θεση του. Αυτο ειναι που μας λειπει και αυτο πρεπει να κυνηγησουμε απο μονοι μας... δεν θα μας το διδαξουν ποτε... πρεπει ομως πρωτα να σηκωσουμε την μεση και να παψουμε να ειμαστε υποταγμενοι στο συστημα. Συστημα υπαρχει οταν ο λαος υποτασσεται και το ανεχεται ενω ξερει πως τον βλαπτει αμεσα...
γι΄αυτο λαε μην σκυβεις το κεφαλι... ο μονος δρομος ειναι, αντισταση και γονιμη παλη!
Απορριψε τους προτεινοντας κατι καινουργιο, την χαμενη μας ελπιδα...
ΟΜΩΣ, πηγα σχολειο οπως πηγατε και ολοι εσεις που διαβαζετε αυτην την αναρτηση. Παρακολουθησα οτι ακριβως και ολοι εσεις... ΜΑΖΙ συμφωνουμε για την ΠΛΗΡΗ αποσυνθεση του θεσμου της εκπαιδευσης. ΟΜΩΣ γιατι διαφωνουμε? Εχετε αναρωτηθει ποτε τι συμβαινει και ενω εχουμε ακριβως τις ιδιες βασικες γνωσεις με ολους τους ανθρωπους της γενιας μας, θεωρουμε πως σκεπτομαστε ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ? Μηπως, λεω μηπως, δεν φταιει η παιδεια που εχουμε καταληξει στη λασπη του πηγαδιου ως κοινωνια?
Εσεις κι εγω εχουμε κοινες γνωσεις, κοινα θεμελια. Αυτο που αλλαζει απο ανθρωπο σε ανθρωπο ειναι η ικανοτητα του να παραμεινει ανενταχτος και κριτης ολων, ενα ανοιχτο μυαλο που φιλτραρει και δεν καταβροχθιζει οτι του σερβιρουν. Αυτο δεν διδασκεται. Αυτο μαθαινεται μεσα απο την ζωη και τις κοινωνικες συναναστροφες ενος ατομου. Δεν ειναι λοιπον η παιδεια που νοσει (πρωτίστως). Συστημα παιδείας εχουν άψογο με βαση τα χαρτια και τις μελετες και στην Αγγλια, ομως το αγγλακι βγαινει ανοητο και ασχετο οταν ερωτηθει για τα παγκοσμια τεκταινομενα. Παρομοια στις Σκανδιναβικες χωρες με τα αλανθαστα κοινωνικα τους μοντελα. Εκει ειναι ολα λυμενα. Τα παιδια παιρνουν τις θεωρητικες, βασικες και πλευρικες γνωσεις που χρειαζονται αλλα παραμενουν ανιδεα για το τι γινεται στο κοσμο. Δεν ενδιαφερονται πως ενα παιδι σφαζεται στην Παλαιστινη. Ενας αμερικανος εισβολεας δολοφονει αμαχους στο Ιρακ...
Αρα, αυτο που πασχει και ειναι πιο σημαντικο και απο την παιδεια, ειναι το αγωνιστικο μας πνευμα. Το πνευμα της αναζητησης του νεου, του εναλλακτικου. Εχουμε υποταχθει κυριοι και τους επιτρεπουμε να πραττουν για εμας, διχως εμας. Τους δινουμε το δικαιωμα να αποφασιζουν χωρις να μας εχουν απεναντι τους στις αποφασεις τους. Και αυτο, οχι επειδη ειμαστε αμορφωτοι. Δοξα τον οποιοδηποτε, τις βασικες γνωσεις ολοι τις εχουμε. Εχουμε αυτοδιαγραψει το δικαιωμα της γονιμης κριτικης. Της κριτικης που προτεινει. Ξερουμε ποια ειναι η κατασταση τελεια. Αυτο που δεν ξερουμε ειναι πως να την ανατρεψουμε παραγοντας κατι ευφορο στη θεση του. Αυτο ειναι που μας λειπει και αυτο πρεπει να κυνηγησουμε απο μονοι μας... δεν θα μας το διδαξουν ποτε... πρεπει ομως πρωτα να σηκωσουμε την μεση και να παψουμε να ειμαστε υποταγμενοι στο συστημα. Συστημα υπαρχει οταν ο λαος υποτασσεται και το ανεχεται ενω ξερει πως τον βλαπτει αμεσα...
γι΄αυτο λαε μην σκυβεις το κεφαλι... ο μονος δρομος ειναι, αντισταση και γονιμη παλη!
Απορριψε τους προτεινοντας κατι καινουργιο, την χαμενη μας ελπιδα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου